Pekmez; 

Kahramanmaraş’ta iki tür pekmez yapılır: Gün pekmezi ve siyah pekmez.
Pekmez yarım yüzyıl öncesinde çok ilgi gören bir tatlı türüydü. 
Ancak şeker fabrikalarının yaygınlaşmasıyla şekerli tatlılar çoğalınca yavaş yavaş yerini pastane ürünlerine bırakmaya başladı. 

Oysa eskiden Maraşlılar üzerine türküler yakmıştı:
Masa üstünde pekmez, oğlan sana yandım
Bu pekmez bana yetmez, Bilalım
Şu Maraş’ın kızları, oğlan sana yandım
Bandosuz gelin gitmez, Bilalım

Gün pekmezi, ”burun suyu” denilen duru ve berrak üzüm suyundan yapılır. 
Siyah pekmezse ”tort suyu” denilen ve burun suyuna göre ikinci kalite olan üzüm şerbetinden yapılır.

Gün pekmezi:

1. Burun suyu denilen berrak şerbet mahsere kazanına alınır. 
2. Kazanın altı yakılır. 
3. Kısa bir zaman kaynatıldıktan sonra yüzüne çıkan köpükler alınır.
4. Kazanın altındaki ateşler çekilerek soğutulur. 
5. Soğuyan şerbet geniş tepsilere alınarak güneşe bırakılır. 
6. Birkaç gün sonra pekmez kıvamını alır.
7. Gün pekmezi hiç kaynatılmadan güneşe bırakılarak da yapılabilir.

Siyah pekmez:

1. “Cıvık pekmez” de denir. 
2. Siyah pekmez tort suyundan, yani saldan ilk şerbet alındıktan sonra, üzerine su konarak geriye kalan üzüm suyunu aldığımız ikinci kalite şerbetten yapılır. 
3. Bu şerbet mahsere kazanına alınır. 
4. Bağ çalısıyla altı yakılarak pekmez kıvamına gelinceye dek kaynatılır. 
5. Sonra kazanın altındaki ateşler çekilerek soğutulur. 
6. Soğuyan pekmez uygun kaplara konarak saklanır.
7. Pekmez yufka ekmek banılarak ya da tahinle karıştırılarak yenir. 
8. Su ile şerbet yapılabilir. 
9. Marul, salatalık havuç banılarak yenir. 
10. Hapsa yapılır. 
11. Tarhana çorbasına katılarak ya da tarhana çorbasının yanında bir tabak bulundurularak yenir. 
12. Aşure yapımında kullanılır. 
13. Yoğurda katılarak yenir. 
14. İlende yapılır… 
15. Pekmezin kullanım alanı sayılamayacak kadar çoktur.

Katı pekmez:

1. Siyah pekmez biraz daha kaynatılarak kıvamlandırılır. 
2. Sonra geniş bir leğene alınır. 
3. Soğutulduktan sonra içine damızlık (aşı) olarak biraz bal ya da gün pekmezi konur. 
4. Avuç içleriyle ya da bu iş için özel yapılmış dolaplarla dövülerek ağarıncaya dek çırpılır. 
5. Zaman ilerledikçe pekmezin rengi sarıya döner ve iyice katılaşır.
6. Katı pekmez söğütten yapılan küleklere konarak saklanır.
7. Katı pekmez, öteki pekmezler gibi tüketilir.